حضور مداوم
توضیحات نمایش
ایرج زند ، هنرمندی چندوجهی و پیشرو در هنر معاصر ایران، با آثاری شناخته می‌شود که مرز میان سطح و حجم، طراحی و مجسمه، ماده و اندیشه را درنوردیده‌اند. نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و فرسک‌های او، در حافظه‌ی بصری هنر ایران جاودانه شده‌اند. اما پیش از آنکه نام «ایرج زند» در عرصه‌ی هنر تثبیت شود، جوانی بیست‌وسه‌ساله بود؛ مسافری مشتاق به شرق، با دوربینی در دست و نگاهی در جست‌وجوی معنا. مجموعه پیشرو، حاصل سفر شش‌ماهه او به هندوستان در سال ۱۳۵۲ است؛ سفری که با چشمانی باز، نگاهی مکث‌دار و شوقی کودکانه برای دیدن و کشف آغاز شد.این نگاه، داوری نمی‌کند؛ نگاهی است صبور، کنجکاو، و سرشار از احترام به زیستنِ انسان‌ها در شرایطی که شاید برای بسیاری از ما ناآشنا و دور به‌نظر برسد. زند، با عکاسی نه تنها به ثبت تصویر پرداخت، بلکه شکلی دیگر از گفت‌وگو با جهان را تجربه کرد؛ گفت‌وگویی آکنده از مشاهده، تماس انسانی و تماشای زندگی.اکنون، نمایش این مجموعه، سال‌ها پس از خاموشی او، ما را بار دیگر در مسیر آن سفر قرار می‌دهد؛ گواهی است بر نوعی تربیت دیداری، نوعی نگاه ساخت‌یافته اما انعطاف‌پذیر، که پژواک آن را می‌توان در طراحی‌ها و مجسمه‌های سال‌های بعد او بازشناخت. بنیاد ایرج زند تابستان 1404
